تقسیم قرآن بر اساس سوره های آن

قرآن با توجه به طولانی بودن سوره های آن به چهار بخش اساسی طوال، مئین، مثانی و قصار تقسیم شده است که به شرح زیر می باشد: منظور از سبع طوال که به معنی هفت سوره ی طولانی می باشد سوره های بقره ، آل عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف، انفال و توبه می باشد و چون بین سوره ی انفال و توبه بسم الله وجود ندارد و موضوع هر دو سوره یکی است آن دو را یک سوره حساب کرده اند. و پس از سبع طوال سوره هایی وجود دارد که به ا لمئون شهرت دارد. المئون از مائه به معنی صد گرفته شده که منظور از آن سوره هایی است که شامل صد آیه یا کمی بیشتر و کمی کمتر می باشد. سپس سوره هایی وجود دارد که به المثانی شهرت دارد یعنی سوره هایی که در آن الله عز وجل احکام میراث و حدود و داستانهای پیامبران و ضرب المثلها را ذکر می کند. سپس سوره هایی وجود دارد که به المُفَصَّل شهرت دارد منظور از مفصل سوره هایی است که با داشتن آیه های کم با بسم الله بین آنها فاصله می افتد. که ابتدای آن سوره ی (ق) بوده و آخرینش هم سوره ی الناس می باشد. و خود مفصل دوباره به چند بخش تقسیم شده است. طوال المفصل که از سوره ی (ق) شروع شده تا آخر سوره ی المرسلات اوسط المفصل که از سوره ی النبا شروع شده تا آخر سوره ی اللیل قصار المفصل که از سوره ی الضحی شروع شده تا پایان سوره ی الناس.