اثرات سلامتی روزه ماه رمضان بر روی سیستم قلبی-عروقی افراد کاملاً واضح می باشد. عوامل دیگری نیز روی سیستم قلبی عروقی اثر مثبت دارند که این عوامل نیز تحت تأثیر روزه هستند . در حقیقت روزه ماه رمضان اثرات مفیدی روی اکثریت عوامل اولیه و ثانویه ایجاد کننده بیماریهای قلبی دارد. سه فاکتور اولیه وجود دارد که فرد را مستعد بیماری عروق کرونر قلب می کند . این فاکتورها عبارتند از افزایش فشار خون ، افزایش کلسترول خون و استعمال دخانیات که روزه ماه رمضان اثر مطلوبی روی هر سه عامل دارد.
در مورد فشار خون کاملاً مشخص است که پرهیز کامل از غذا برای حدود ۱۵-۱۴ ساعت در هر روز در ماه رمضان ، باعث کاهش سطح سدیم خون شده در نتیجه باعث کاهش فشار خون نسبت به قبل می شود. چون تمامی داروهای ضدفشارخون دارای عوارض جانبی مخصوص بخود هستند . بنابراین بعنوان یک قانون باید حتی المقدور از روش های غیرداروئی برای کنترل فشارخون استفاده کرد و در اینجا نقش روزه ماه رمضان کاملاً مشخص است. عوامل غیرداروئی مهم و مؤثر بر فشارخون عبارتند از کنترل وزن ، ورزش، عدم استفاده از الکل و سیگار، کاهش مصرف گوشت و محصولات حیوانی در رژیم غذائی و کاهش استرس .
روزه ماه رمضان اثر مثبت بر روی تمام عوامل فوق دارد . چون در بیشتر ساعات افراد روزه هستند در نتیجه در ماه رمضان وزن کاهش می یابد. مصرف الکل برای مسلمانان ممنوع است و ماه رمضان مجدداً این نکته را ثابت می کند که پرهیز از این سموم کیفیت زندگی را بهتر می کند. همچنین کاهش آشکار در مصرف سیگار و مصرف غذا وجود دارد.
از طرفی مسلمانان در ماه رمضان شادتر بوده و استرس کمتری دارند. چون دراین ماه خداوند برای عبادات و سایر اعمال خوب ( از جمله روزه ) چندین مرتبه بیشتر پاداش می دهد بنابراین یک نوع تسکین و تسلی روحی در افراد بوجود می آید. این دیانت و تقوا یک رضایت درونی به آنها میدهد که حداقل تا حدی تمایلات دنیوی و اضطراب را در آنها کاهش می دهد. قابل ذکر است که روزه به شکل روزه ماه رمضان مخصوصاً برای کنترل فشارخون خفیف که معمولاً از داروها برای کنترل آن استفاده نمی شود مفید است. گزارشی از WHO ذکر می کند که کوشش برای کاهش فشار خون بوسیله تعدیل روش زندگی معمولاً باید قبل از هر گونه تصمیم در مورد لزوم درمان داروئی فشارخون خفیف باشد.
انجمن بین المللی فشارخون توصیه می کند که بیماران مبتلا به فشارخون بخصوص نوع خفیف باید مصرف چربی، الکل و نمک را کاهش دهند. این بیماران باید سیگار را ترک کرده و به تمرینات ورزشی سبک و منظم بپردازند. همانطور که قبلاً ذکر شده ماه رمضان انجام تمام این اعمال را تضمین می کند.
دومین عامل اولیه مستعد کننده فرد برای بیماریهای کرونر قلب افزایش چربی خون می باشد. ارتباط بین افزایش چربی خون و بیماریهای قلبی قبلاً اثبات شده است. کاملاً مشخص است که روزه ماه رمضان باعث کاهش سطح کلسترول خون می شود.
بطور قطع روزه ماه رمضان غیر از کاهش سطح کلسترول خون، سطح ( LDL لیپوپروتئین با دانسیته کم ) که اثر مخرب بر روی قلب دارد را کاهش می دهد. و در همان حال روزه ماه رمضان سطح ( HDL ) لیپوپروتئین با دانسیته بالا را افزایش میدهد که اثر محافظتی بر روی قلب دارد. در یک مطالعه دیده شده است که سطح HDL مسلمانانی که در ماه رمضان فقط یک وعده غذا می خورند بالا می رود ولی بعد از ماه رمضان که آنها ۳ یا ۴ وعده غذا در روزه می خورند سطح HDL تا ۳۰ درصد کاهش می یابد. بنابراین مطرح شده است که روزه در طی روز و صرف یک وعده غذای کامل در هنگام افطار برای سلامتی قلب مفید است. اهمیت HDL با این حقیقت مشخص می شود که کاهش سطح HDL خون یک عامل خطر برای بیماری کرونری قلب محسوب می شود.
در اینجا مناسب است که به یک جنبه دیگر ماه رمضان دقت کنیم. دیده شده است که مسلمانان در تمام دنیا در ماه رمضان به نسبت سایر ماهها میوه بیشتری مصرف می کنند. میوه های تازه یکی از اجزاء معمولی افطار می باشد. بنابراین چون اکثریت میوه ها منابع غنی ویتامین C محسوب می شوند. مصرف ویتامین C در طی ماه رمضان به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می یابد . مطالعات جدید نشان داده است که ویتامین C یک ویتامین محافظت کننده قلبی می باشد.
منبع: http://dezteb.com