فکر و اندیشه

اواخر قرن نوزدهم واوايل قرن بيستم جهان اسلام بحرانهای فکری وامراض نفسانی خطرناکی که ناشی از شکستهای سياسی پی در پی بود را سپری کرد. خلافت اسلامی که رمز وحدت وترقی وپيشرفت وافتخار مسلمانان بود بيشتر به مترسکی بی روح تبديل شده بود که کلاغها بر شانه هايش می نشستند وبا غار غار کردنشان گوش عالم را کر می کردند وبه ريش مسلمانان غافل که همه چيز را سپرده بودند به اين نگهبان خيالی می خنديدند! در جانب ديگر اروپايی بود که رهبران آن با تکيه بر تکنولوژيهای جديد وپيشرفته به هر کس که می خواستند چشم سرخ نشان می دادند ويا گوش مالی وسيلی ای می زدند.